การลาหยุดงานเนื่องจากความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง

ลูกจ้างทุกคน รวมทั้งลูกจ้างพาร์ทไทม์และชั่วคราว มีสิทธิลาหยุดปีละ 10 วันหากได้รับความรุนแรงในครอบครัวและในความ สัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง

บริการสนับสนุน

1800RESPECT เป็นบริการระดับชาติที่ให้คำปรึกษา ข้อมูล และความช่วยเหลือเกี่ยวกับความรุนแรงระหว่างคู่ครอง ในครอบครัว และทางเพศหากคุณหรือคนที่คุณรู้จักกำลังประสบหรือเผชิญกับความเสี่ยงต่อความรุนแรงในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง ครอบครัว หรือทางเพศ โปรดโทร 1800RESPECT ที่หมายเลข 1800 737 732 หรือไปที่ 1800RESPECT.org.au.

ในหน้านี้:

ความหมายของความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง

ความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครองหมายถึงพฤติกรรมที่รุนแรง ข่มขู่ หรือหยาบคาย จากผู้หนึ่งผู้ใดที่ลูกจ้างรู้จัก และพฤติกรรมทั้งสองแบบกระทำไปเพื่อ:

  • บังคับและควบคุมลูกจ้างผู้นั้น และ
  • ทำให้ลูกจ้างได้รับอันตรายหรือหวาดกลัว

บุคคลผู้นั้นอาจเป็น:

  • ญาติสนิทของลูกจ้าง
  • คนในครัวเรือนของลูกจ้าง หรือ
  • คู่ครองปัจจุบันหรือในอดีตของลูกจ้าง

ญาติสนิทคือ:

  • บุคคลใดบุคคลหนึ่งต่อไปนี้ของลูกจ้าง:
  • คู่สมรสปัจจุบันหรือในอดีต หรือบุตรของคู่ครองที่มิได้จดทะเบียนสมรส บิดา / มารดา ปู่ย่าตายาย หลานของปู่ย่าตายาย หรือพี่น้องของลูกจ้าง หรือ
  • บุคคลที่เกี่ยวข้องกับลูกจ้างตามกฎเครือญาติของชาวพื้นเมืองอะบอริจินหรือชาวเกาะช่องแคบทอร์เรส

เมื่อไรที่ลูกจ้างสามารถใช้วันลาหยุดนี้ได้

ลูกจ้างจะต้องกำลังประสบกับความรุนแรงในครอบครัวและในระหว่างคู่ครอง เพื่อที่จะมีสิทธิ์ได้รับวันลาหยุดที่ได้รับค่าจ้างเนื่องจากความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง

ลูกจ้างสามารถใช้วันลาหยุดนี้ได้ หากเขาจำเป็นต้องกระทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อจัดการกับผลกระทบของความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง และไม่สามารถทำเช่นนั้นได้นอกเวลาทำงาน

ยกตัวอย่างเช่น เรื่องนี้อาจรวมถึง:

  • การเตรียมการเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง หรือความปลอดภัยของญาติใกล้ชิด (รวมถึงการย้ายบ้าน)
  • การไปฟังการพิจารณาคดีในศาล
  • การเข้าถึงบริการของตำรวจ

การลาหยุดนี้ไม่จำเป็นต้องใช้วันลาทั้งหมดในครั้งเดียว แต่สามารถลาหยุดได้ครั้งละวันหรือหลายวัน

นอกจากนี้ นายจ้างและลูกจ้างยังสามารถตกลงกันได้ว่าลูกจ้างไม่จำเป็นต้องลาหยุดทั้งวันก็ได้

สะสมวันลาหยุดนี้อย่างไร

ลูกจ้างทุกคนมีสิทธิได้รับวันลาหยุดที่เนื่องมาจากความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครองโดยได้รับค่าแรงล่วงหน้าเป็นเวลา 10 วัน พวกเขาไม่ต้องสะสมวันลาหยุดนี้ตามระยะเวลา

สิทธิประโยชน์ของลูกจ้างสำหรับวันลาหยุดนี้จะเริ่มใหม่ทุก 12 เดือนเมื่อถึงวันครบรอบปีการทำงานของลูกจ้างผู้นั้น และไม่มีการสะสมปีต่อปีหากไม่มีการใช้

การจ่ายเงินสำหรับการลาหยุด

ลูกจ้างที่ทำงานเต็มเวลาและพาร์ทไทม์ได้รับค่าจ้างเต็มอัตราสำหรับชั่วโมงที่พวกเขาจะต้องทำหากพวกเขาไม่ได้ลาหยุด

ลูกจ้างชั่วคราว (แคชวล) ได้รับค่าจ้างเต็มอัตราสำหรับจำนวนชั่วโมงที่มีตารางเวลาทำงานจัดไว้ให้พวกเขาใน ช่วงที่พวกเขาลาหยุด หากลูกจ้างชั่วคราวลาหยุดระหว่างช่วงที่ไม่มีตารางเวลาทำงาน พวกเขาก็จะไม่ได้รับค่าแรงสำหรับช่วงนั้น

อัตราค่าจ้างเต็มของลูกจ้างคืออัตราค่าจ้างพื้นฐานบวกอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้:

  • เงินค่าแรงจูงใจพื้นฐานและโบนัส
  • เงินเพิ่มพิเศษ
  • เงินค่าใช้จ่าย
  • อัตราค่าล่วงเวลาและค่าแรงการทำงานวันหยุด
  • จำนวนเงินที่ระบุแยกได้อื่นๆ

ข้อกำหนดของเพย์สลิป

มีกฎข้อบังคับเกี่ยวกับข้อมูลที่จะต้องไม่นำมารวมในเพย์ สลิปของลูกจ้างในกรณีที่เกี่ยวกับวันลาหยุดที่ได้รับค่าแรงเนื่องจากความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง

เรียนรู้เรื่องกฎข้อบังคับที่เกี่ยวข้องที่เพย์สลิป

หมายแจ้งและหลักฐานสำหรับการลาหยุด

หากลูกจ้างลาหยุดโดยได้รับค่าแรงเนื่องจากความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง พวกเขาต้องแจ้งให้นายจ้างทราบโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้ เรื่องนี้สามารถทำได้หลังจากการลาหยุดได้เริ่มขึ้นแล้ว

อนึ่ง ลูกจ้างจำเป็นต้องแจ้งให้นายจ้างทราบด้วยว่าจะลาหยุดนานเท่าใด

นายจ้างสามารถขอดูหลักฐานที่แสดงว่าลูกจ้างผู้นั้นลาหยุดเพื่อจัดการกับผลกระทบที่เกิดจากความรุนแรงในครอบครัวและในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ครอง หลักฐาน ดังกล่าวจะต้องทำให้ผู้มีวิจารณญาณเห็นว่าลูกจ้างผู้นั้นลาหยุดไปเพื่อวัตถุประสงค์นี้จริง

หากลูกจ้างผู้นั้นไม่แสดงหลักฐานตามที่ขอมา เขาอาจไม่มีสิทธิ์ลาหยุดก็ได้

ประเภทของหลักฐานอาจรวมถึง:

  • คำประกาศตามแบบที่กฎหมายกำหนด
  • เอกสารที่ตำรวจออกให้
  • เอกสารที่ศาลออกให้ หรือ
  • เอกสารจากบริการช่วยเหลือเกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัว

การสงวนเป็นความลับ

นายจ้างจะต้องปฏิบัติตามขั้นตอนที่เหมาะสมเพื่อสงวน ข้อมูลใดๆ ที่เกี่ยวกับสถานการณ์ของลูกจ้างเป็นความลับเมื่อได้รับมาในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของใบลาหยุด เรื่องนี้รวมถึง:

  • ข้อมูลเกี่ยวกับจดหมายแจ้งของลูกจ้างว่ากำลังจะลาหยุด
  • หลักฐานใดๆ ที่ลูกจ้างนำมาเสนอ

นายจ้างสามารถเปิดเผยข้อมูลนี้ได้ในบางสถานการณ์ที่จำกัด ยกตัวเอย่างเช่น หากกฎหมายบังคับให้เปิดเผย